جمعیت زیر "خط فقر مسکن" در ایران حدود دو برابر نرخ متعارف جهانی است. دولت‌های قبلی در ایران وعده‌های زیادی دادند و نه طرح‌های‌شان، نه مسکن‌های بی‌کیفیتی که ساختند دردی از مردم دوا نکرد. حالا نوبت دولت رئیسی است.
خرید مسکن برای تقریبا نیمی از مردم ایران رویایی غیرقابل تحقق است. به گفته فرید قدیری، کارشناس حوزه مسکن جمعیت زیر خط فقر مسکن در ایران ۱،۸ برابر نرخ متعارف جهانی است.
"باشگاه خبرنگاران جوان" روز دوم آبان به نقل از قدیری نوشته است که ۴۰ درصد خانوار‌های ایرانی زیر خط فقر مسکن هستند.
او با استناد به تعریف جهانی از "فقر مسکن" گفته است که «خانوار‌هایی که بیش از ۳۰ درصد از هزینه ماهانه یا سالیانه خود را صرف تامین مسکن می‌کنند زیر خط فقر مسکن هستند». در تهران این شامل حال ۷۰ درصد ساکنان شهر می‌شود.
بیش از دو سوم تهرانی‌ها هزینه اجاره‌بهای‌شان بالاتر از کشور‌های مختلف جهان است و به گفته این کارشناس برای یک زوج در این شهر «۶۶ سال طول می‌کشد» تا صاحب مسکن شوند.
آنهم اگر دستمزدها متناسب با رشد تورم افزایش داد شوند. این مدت در سایر نقاط ایران ۳۰ الی ۳۳ سال است، در حالی که صاحب خانه شدن در سایر کشورها برای یک خانواده حدود ۱۰ تا ۱۲ سال طول می‌کشد.
به گفته قدیری سال اول دولت ابراهیم رئيسی، رئیس جمهور ایران "سال طلایی" برای او است و اگر او نتواند مشکل مسکن را حل کند "مطالبات سنگین‌تر" می‌شود.
دولت وعده ساخت سالی یک میلیون مسکن را داده است. اما این یک میلیون خانه در سال با کدام منابع مالی باید ساخته شوند؟ زیرا سال "طلایی" رئيسی با "کسری بودجه ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی" شروع شده است.
این کارشناس می‌گوید روشن نیست ساخت این خانه‌ها چند سال طول بکشد و قانون نیز نتوانسته مشکل بازار مسکن کند.
در بازار مسکن ایران چهار میلیون و ۵۰۰ هزار خانه خالی و یا خانه دوم وجود دارد که به گفته قدیری «مردم باید بتوانند ظرف ۶ ماه آینده از خانه‌هایی که بلا استفاده هستند استفاده کنند.»