کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی ایران در آستانه برگزاری کنفرانس اقلیمی گلاسگو خواستار فشار دولتها بر جمهوری اسلامی برای آزادی فوری فعالان محیط زیست زندانی شد.
این کمیته در نامهای به هون الوک شارما، رئیس این کنفرانس و ارسال رونوشتی از آن به گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست و دولتهای شرکتکننده در این کنفرانس، این درخواست را مطرح کرده است.
در این نامه همچنین از مردم دنیا خواسته شده با ارسال پیامی به این کنفرانس و دولتهای خود، درخواست آزادی فوری و بدون قید و شرط فعالان محیط زیست زندانی در ایران را مطرح کنند.
شیوا محبوبی، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، هدف از ارسال این نامه را علاوه بر درخواست آزادی فعالان زندانی محیط زیست در ایران، اطلاعرسانی درباره شکنجه آنها و نیز «اذیت و آزار» خانوادههایشان عنوان کرده است.
هومن جوکار همراه با اميرحسين خالقی، طاهر قديريان، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، مراد طاهباز، عبدالرضا کوهپایه و کاووس سیدامامی از فعالان محیط زیستی هستند که سال ۹۶ به اتهام «جاسوسی» بازداشت شدند.
بعد از مدتی اعلام شد که آقای سیدامامی در زندان «خودکشی» کرده است، موضوعی که بارها از سوی خانواده وی تکذیب شده است.
غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه از صدور مجموعا ۵۸ سال حکم زندان برای این فعالان محیط زیست خبر داده است.
به گفته شیوا محبوبی، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، جمهوری اسلامی فعالیتهای آگاهیبخش فعالان محیط زیست را «تبلیغ علیه خود» به حساب میآورد.
در نامه اين کمیته آمده است: «در حالی که مسائل مهم مربوط به تغییرات اقلیمی در این کنفرانس مورد بحث قرار میگیرد و نمایندگان رژیم اسلامی نیز به این کنفرانس دعوت شدهاند، فعالان محیط زیست را که در رابطه با تاثیر تغییرات اقلیمی بر ایران آگاهگری میکنند دستگیر و شکنجه میکنند.»
سخنگوی این کمیته خواستار پیوند میان ماجرای بازداشت فعالان محیط زیست و اعتراضات زیستمحیطی در کشورهای مختلف شده تا بدین وسیله بتوان وضعیت این زندانیان در ایران را برجسته کرد.
ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران، با وجودی که به این کنفرانس دعوت شده، در این برنامه شرکت نکرد.
پیشتر یک نماینده سابق مجلس اسکاتلند و خانواده چند زندانی اعدام شده توسط جمهوری اسلامی خواستار بازداشت آقای رئیسی از سوی پلیس اسکاتلند در صورت حضور وی در نشست تغییرات اقلیمی گلاسگو شده بودند.