وب‌سایت "اطلس زندان‌های ایران" در گزارشی به وضعیت نقض حقوق زندانیان زندان "شیبان" و"کارون" اهواز در استان خوزستان پرداخت. اين گزارشی که برپایه "اطلاعات موثق" گردآوری شده، به موارد متعدد نقض حقوق زندانیان در این زندان پرداخته شده است.
زندان "شیبان" اهواز با ظرفیتی در حدود سه هزار و۱۵۰ نفر ساخته شده اما بنابر آن‌چه در این گزارش آمده، یکی از موارد نقض حقوق زندانیان، نگه‌داری بالاتر از ظرفیت زندانی در آن است.
"اطلس زندان‌های ایران" در گزارش خود درباره ساختمان این زندان وسابقه کاربری آن از ابتدای ساخت تا امروز نوشته است: "ساختمان زندان شیبان ابتدا خوابگاه مهندسان وکارکنان یک شرکت روسی فعال در نیروگاه برق شیبان به نام تکنوپروم اکسپورت بوده است".
به گفته اين گزارش، "اواخر دهه ۸۰ این مکان برای نگه‌داری زندانیان معتاد به مواد مخدر اختصاص یافت. نام مجتمع حرفه‌ای وکار درمانی هم به همین دلیل بر آن گذاشته شد. اوایل دهه ۹۰ تعدادی از زندانیان سیاسی برای مدت کوتاهی به این زندان فرستاده شدند".
یکی از زندانیان سیاسی سابق که در سال‌های آغازین استفاده از این مکان به‌عنوان زندان در آن زندانی بوده است، می‌گوید: "شیبان در آغاز ساختاری شبیه زندان نداشت وکارکنان آن نیز با زندانیان مانند معتادان مواد مخدر برخورد می‌کردند".
در گزارش "اطلس زندان‌ها" به نقل از یک زندانی که تجربه حبس را در هر دو زندان کارون وشیبان دارد، درباره وضعیت زندان کارون آمده است: "زندان کارون وضعیت فاجعه‌آمیزی داشت. کیفیت بهداشت ودرمان وغذای زندان فاجعه‌آمیز بود. باندهای مواد مخدر زندان را در کنترل خود داشتند".
وى ادامه داد: "زندانیان زورمند در زندان برای خود حرم‌سرا دایر کرده بودند وعلنا به زندانیان کم سن وسال تجاوز می‌کردند. مأموران زندان در این فساد نقش داشتند واز آن منفعت می‌بردند. حقوق زندانی هیچ اهمیتی نداشت".
از موارد متعدد نقض حقوق زندانیان در این زندان، نگه‌داری آن‌ها در سلول‌های انفرادی است؛ زندان‌هایی که اغلب مدیران زندان برای تنبیه زندانیان از آن‌ها استفاده می‌کنند. علاوه بر این، گفته شده است برای تنبیه افرادی که به مدیریت زندان اعتراض می‌کنند، از سلول‌های انفرادی استفاده می‌شود.
در این گزارش به نقل از یک منبع آگاه درباره وضعیت سلول‌های انفرادی در زندان شیبان اهواز آمده است: "قرار گرفتن توالت در سلول‌های این بند علاوه بر انتشار بوی بسیار نامطبوع، سبب جریحه‌دار شدن شخصیت واحساسات زندانی نیز می‌شود".
وى ادامه داد: "بطور مثال، یکی از زندانیان سیاسی که سه روز در این سلول‌ها زندانی بوده، از ابتدا تا انتها حاضر به خوردن غذا نشده است. زیرا نگران بوده که با مصرف غذا، ناچار به استفاده از سرویس بهداشتی در مقابل چشم سایرین بشود".